Een openluchtmuseum, Cappadocië
De regio Cappadocië ligt in het midden van een ooit actief vulkanisch gebied in centraal Anatolië. Miljoenen jaren geleden waren drie van zijn bergen - Erciyes, Hasandağ en Güllüdağ - actieve vulkanen.
De vulkaanuitbarstingen waren zo sterk dat de lava op sommige plaatsen tot 150 m dik was. Gedurende miljoenen jaren hebben vulkanen, wind, regen en ijs de regio gevormd die we nu kennen als Cappadocië. Terwijl het landschap werd geërodeerd, bleven basaltstenen over en vormden kegelvormige structuren met een hoogte van wel 45 meter.
De lokale bevolking noemde deze unieke rotsformaties "sprookjesachtige schoorstenen", een naam die door de eeuwen heen is blijven bestaan. Als de natuur de eerste kunstenaar was die het decor regelde, was het de Anatolische man die de rots uithakte en er door de eeuwen heen huizen, kerken en meer dan 250 ondergrondse steden uit bouwde.
Een uniek erfgoed van natuur en mensheid;
Cappadocia biedt bezoekers een buitengewoon en weelderig banket van natuurlijke wonderen die hun wildste verbeelding overtreffen. Deze wonderen zijn elegant versierd met werken die door de hand van de mens zijn gemaakt. Met zijn unieke natuurlijke kenmerken die een harmonieuze combinatie van natuurlijke en culturele landschapselementen vertonen, is Cappadocië een betoverend openluchtmuseum en een ongeëvenaard voorbeeld van het gemeenschappelijke culturele erfgoed van de mensheid.
Cappadocië omvat de provincies Aksaray, Nevşehir, Niğde, Kayseri en Kırşehir. Voor de meeste mensen suggereert de naam Cappadocië de steden Uçhisar, Göreme, Avanos, Ürgüp, Derinkuyu, Kaymaklı en Ihlara, waar het land in de loop van miljoenen jaren tot fantastische vormen is gevormd.
Kruispunt van beschavingen;
De Cappadocische regio is al sinds de prehistorie bewoond en de beste voorbeelden zijn opgegraven in Köşk Höyük in Niğde, Aşıklı Höyük in Aksaray en de Civelek-grot in Nevşehir. Tijdens de Midden-Bronstijd kwam Cappadocië onder invloed van de Assyrische beschaving als gevolg van uitgebreide handel. In deze periode werd ook geschreven. Onderzoekers hebben honderden 'Cappadocische tabletten' gevonden - kleitabletten met spijkerschrift - waarvan de teksten spreken van belastingregulering, rentetarieven, huwelijkscontracten, handelsgeschillen en nog veel meer. De Hatti's, Hethieten, Frygiërs, Perzen, Romeinen, Byzantijnen, Seltsjoeken en Ottomanen waren allemaal betoverd door de allure van Cappadocië en lieten hier de sporen achter van hun aanwezigheid.
Door de ligging is Cappadocië door de jaren heen een kritische en strategische regio geweest. Belangrijke handelsroutes, waaronder de illustere Zijderoute, doorkruisten deze zowel oost als west en noord en zuid. Als gevolg van dit zware verkeer is de regio een complex web van historische en culturele invloeden geweest, een regio waar verschillende religies en filosofieën elkaar hebben ontmoet en beïnvloed. De handel en middelen van Cappadocië waren verleidelijk en daarom werd de regio vaak binnengevallen, overvallen en geplunderd.
Om zichzelf tegen dergelijke invallen te beschermen, gingen de lokale bevolking in de grotten en grotten van de regio wonen, waarvan de ingangen verborgen konden worden om niet opgemerkt te worden door lastige buitenstaanders. Omdat het nodig zou kunnen zijn om gedurende langere tijd laag te blijven, werden deze holbewonerswoningen uiteindelijk ondergrondse steden met waterbronnen, plaatsen om voedsel op te slaan, wijnmakerijen en zelfs tempels. Sommige van deze ondergrondse steden stammen uit het voorchristelijke tijdperk.
Heiligdom van christenen;
In de beginjaren trokken groepen christenen die op de vlucht waren voor de Romeinse vervolging naar de ontoegankelijke wildernis van Cappadocië, die hun toevlucht zochten. Een groep die in de tweede eeuw vanuit Antiochië (Antakya) en Caesarea (Kayseri) vanuit Jeruzalem arriveerde, vestigde zich in het gebied dat nu bekend staat als Derinkuyu. Omdat ze vonden dat de zachte vulkanische tufsteen gemakkelijk te snijden was, begonnen ze de natuurlijke grotten uit te breiden en met elkaar te verbinden, waardoor woningen, kapellen, kerken en kloosters ontstonden waardoor deze mensen de rust en veiligheid vonden waarnaar ze zo wanhopig op zoek waren.
Er wordt gezegd dat er in Cappadocië ongeveer 500 kerken en kapellen zijn. De verscheidenheid en kunstzinnigheid van hun architectuur, lay-out en decoratie zijn fascinerend en verbazingwekkend. Basilieken met enkele, dubbele of drievoudige beuken, kruisvormige plannen, vestibules, gangpaden, apsissen, koepels, kolommen, pilaren en meer - zijn te vinden in deze kerken, die allemaal zijn uitgehold in steen. Veel van de kerken zijn ook versierd met zorgvuldig beschilderde fresco's. De monumentale taak van het herstellen, repareren en onderhouden van deze kerken en ondergrondse steden gaat door, ook al ontvangen ze duizenden bezoekers per jaar.
